Als kind weet je vaak precies wie je bent en wat je wilt. Je staat nog sterk in verbinding met je intuïtie en hebt een onbeschrijfelijke hoeveelheid vertrouwen in jezelf en het leven. In een ideale wereld houd je dit je leven lang vast, maar onze ervaring leert dat de weg naar volwassenheid niet zonder slag of stoot verloopt. Sterker nog, op weg naar onze gestelde doelen en dromen werden wij vaker afgeremd dan geholpen er te komen. Wij geloven niet dat dit de beste weg naar groei en ontplooiing van je talenten is. Daarom willen we niet denken in tekorten (‘wat kan ik niet’), maar juist in mogelijkheden (‘wat kan ik wel’). Door uit te gaan van wat de kinderen kunnen, creëren we veiligheid en ruimte.
Onze eigen levenslessen nemen we mee in het coachen van onze castleden. We zijn nieuwsgierig naar hun talenten, gevoelens en drijfveren. We stellen veel vragen en proberen het castlid te laten zoeken naar zijn of haar eigen antwoorden. We genieten enorm als castleden met eigen ideeën komen en daar enthousiast over zijn. Samen ontdekken, samen ‘fouten’ durven maken en dus ook: samen creëren.
We leven in een snelle maatschappij. Het leven is druk en er is vaak haast. Op school ‘moet’ vaak veel gedaan worden in een korte tijd. De prestatiedruk is daarom vaak hoog. Het lijkt dan misschien tegenstrijdig om de nadruk bij onze musicalproducties niet op het presteren te willen leggen. Immers, uiteindelijk komt er een voorstelling waarin de cast iets moeten laten zien. Toch geloven wij dat het kan! Natuurlijk moeten de castleden teksten leren, danspasjes herhalen en alle liedjes van binnen en van buiten kennen. Maar tijdens de voorstellingen mogen ze erop vertrouwen dat het hoofd dat allemaal heeft opgeslagen en is het aan het hart om er bezieling aan te geven. Want als je durft te spelen vanuit je hart, dan pas kun je een ander daar raken. En dat is wat ons betreft de mooiste les van het theater en tevens een goede les voor het leven!